Birzamanlar bu evlerde insanlar vardı .
Çocuklar sokaklarda koşar oynardı .
Ninelee ,anneler yayık çalkardı .
Ne hallere düştü eski ALPSARI .
Yedi gün sürerdi dügünlerimiz .
At üstünde giderdi gelinlerimiz .
Poşu bağlar ,şalvar giyerdi güveylerimiz.
Ne halere kaldı eski ALPSARI .
Odalar ,camimiz dolar taşardı .
Gençler yaren kurar ocak yakardı .
Çocuklar çelikçomak ,aşık oynardı .
Ne hallere düştü eski ALPSARI.
Kara sapan ile tarla süredik .
Tırpanla orakla ekin biçerdik .
Öküzle düven harman süredik .
Ne hallere kaldı eski ALPSARI .
kagnı ile aşak ile üzüm çekerdik ,
Sabahlara kadar onu ezerdik .
Elmadan kaysıdan pestil yaparsık ,
Ne hallere kaldı eski ALPSARI .
Çoktur GÜL MEHMET in sözü bitmiyor ,
Değerler gidince kıymet görğyor .
Feryatlar ,fiğanlar fayda etmiyor .
İçim kan ağlıyor canım ALPSARI .
MEHMET ÖZDEMİR
EYLUL 2012